เซวียเทาเป็นบุตรสาวของขุนนางระดับล่างที่ถูกย้ายจากเมืองหลวงฉางอันไปยังเฉิงตู นางมีความขยันและเฉลียวฉลาด สามารถเขียนบทกวีตั้งแต่อายุไม่ถึง 10 ขวบ แต่ต้องประสบความยากลำบากหลังจากบิดาเสียชีวิต
ด้วยความสามารถด้านวรรณกรรมที่โดดเด่นทำให้เซวียเทาได้ย้ายเข้าไปเป็นเจ้าหน้าที่ดูแลเอกสารของมณฑลเสฉวน มีบันทึกว่าเซวียเทาเคยแต่งบทกวีเอาไว้กว่า 500 บท แต่ส่วนใหญ่หายสาบสูญไปจนเหลืออยู่ไม่ถึง 100 บท
เซวียเทามีความสัมพันธ์กับกวีชื่อดังนามว่า "หยวนเจิ่น" (Yuan Zhen: 元稹) แต่ความสัมพันธ์จบลงอย่างไร้ประโยชน์ ช่วงบั้นปลายเซวียเทาใช้ชีวิตอย่างสันโดษ เลี้ยงชีพด้วยการทำกระดาษขายและจากไปอย่างลำพังเมื่อปี 831
