 |
| ภาพ: Tabi |
วัดพุลกุกซาเป็นวัดเก่าแก่สมัยซิลลาซึ่งเป็นยุคที่พุทธศาสนารุ่งเรืองมาก อาคารในวัดสร้างครั้งแรกเมื่อปี 751 ในสมัย "พระเจ้าพ็อบฮึง" (Beop Heung) พร้อมกับถ้ำซ็อกกูรัม โดยการก่อหินซ้อนอิงกับแนวผา ผ่านบันไดหินขึ้นมาถึงประตูทางเข้าจะพบกับรูปสลักทวารบาลเฝ้าอยู่ทั้งสี่ทิศเพื่อปกป้องไม่ให้สิ่งชั่วร้ายเข้าสู่ภายในวัดได้
ชื่อของวัด "พุลกุกซา" มีความหมายว่า "ดินแดนแห่งพุทธภูมิ" ในวัดมีวิหารหินเก่าแก่สมัยซิลลาตั้งกระจายกันอยู่หลายหลังและวิหารไม้ซึ่งส่วนใหญ่สร้างในสมัยโชซอน บริเวณกลางลานวัดมีเจดีย์สมัยซิลลาสององค์ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นสถาปัตยกรรมที่งดงามที่สุดของสมัยซิลลา
เจดีย์องค์เล็กชื่อว่า "ซ็อกกาทับ" (Seokgatap: 석가탑) ความสูง 8.2 เมตร ตำนานเล่าว่าผู้สร้างเป็นช่างที่เดินทางมาจากอาณาจักรแพ็กเจ มีการค้นพบวัตถุโบราณล้ำค่าภายในองค์เจดีย์ ส่วนเจดีย์องค์ใหญ่ชื่อว่า "ทาโบทับ" (Dabotap: 다보탑) ความสูง 10.4 เมตร พระเจ้าแทซงโปรดให้สร้างเพื่อถวายเป็นพระราชกุศลให้กับบิดามารดา
ผ่านเข้าไปจะพบ "วิหารมูซอลจอน" วิหารที่ใหญ่โตและเก่าแก่ที่สุด "วิหารพีโรจอน" สถานที่ประดิษฐานพระไวโรจนะ และ "วิหารควานึมจอน" สถานที่ประดิษฐานรูปแกะสลักไม้เจ้าแม่กวนอิมจากศตวรรษที่ 10 ซึ่งวิหารไม้ส่วนใหญ่จะถูกทาด้วยสีสันฉูดฉาดตามแบบสถาปัตยกรรมสมัยโชซอน
