พระเจ้าเซโจ (Sejo of Joseon: 세조 世祖) พระราชาลำดับที่ 7 แห่งราชวงศ์โชซอน พระเจ้าเซโจเป็นโอรสองค์ที่สองของพระเจ้าเซจงมหาราชกับพระนางโซฮ็อน สกุลซิม แห่งช็องซง พระนามเดิม "ลียู" พระราชสมภพเมื่อ 2 พฤศจิกายน 1417 มีความสนพระทัยด้านการทหารเป็นพิเศษ เชี่ยวชาญการขี่ม้า ยิงธนูและศิลปะการต่อสู้ ได้รับพระราชทานนาม "เจ้าชายซูยาง" (Grand Prince Suyang: 수양대군) ในปี 1428


พระเจ้าเซโจแห่งโชซอน (Sejo of Joseon: 세조 世祖)
ภาพ: Lovers of the Red Sky

เมื่อพระเจ้าเซจงมหาราชสวรรคตในปี 1450 "รัชทายาทลีฮยาง" พี่ชายของเจ้าชายซูยางขึ้นครองราชย์เป็นพระราชาลำดับที่ 5 พระนามว่า "พระเจ้ามุนจง" (Munjong of Joseon: 조선 문종) แต่ปัญหาสุขภาพทำให้ครองราชย์ได้เพียงสองปีเศษก็สวรรคต โอรสวัยเยาว์ของพระเจ้ามุนจงขึ้นครองราชย์เป็นพระราชาลำดับที่ 6 พระนามว่า "พระเจ้าทันจง" (Danjong of Joseon: 조선 단종)

พระเจ้าทันจงวัยเพียง 12 ชันษา ไม่สามารถบริหารราชการเองได้จึงกลายเป็นพระราชาหุ่นเชิดของสองขุนนางใหญ่ "ฮวางอินโบ" กับ "คิมจงซอ" ซึ่งทำหน้าที่ผู้สำเร็จราชการแทน แต่ฮวางอินโบกับคิมจงซอกลับใช้ตำแหน่งหน้าที่ในการหาผลประโยชน์โดยแผ่ขยายอิทธิพลไปทั่วราชสำนัก เจ้าชายซูยางจึงใช้โอกาสนี้ก่อรัฐประหารบุกยึดพระราชวังคยองบกสังหารฮวางอินโบกับคิมจงซอ

เสร็จสิ้นการรัฐประหาร เจ้าชายซูยางในฐานะอัครมหาเสนาบดีควบคุมอำนาจทุกอย่างไว้ในมือ สั่งเนรเทศ "เจ้าชายอันพยอง" น้องชายซึ่งอาจจะกลายเป็นเสี้ยนหนามในอนาคตไปยังเกาะเจจูและประทานยาพิษ ตามด้วยการบังคับให้พระเจ้าทันจงสละบัลลังก์แล้วพระองค์ขึ้นครองราชย์แทนเป็นพระเจ้าเซโจในปี 1455

ภายหลังพระเจ้าเซโจครองราชย์แล้วยังคงมีความพยายามในการก่อกบฏยึดคืนอำนาจแก่อดีตพระราชาทันจงของขุนนางภักดีที่มองว่าพระเจ้าเซโจขาดความชอบธรรมในการขึ้นครองราชย์ แต่พระเจ้าเซโจล่วงรู้และส่งกองกำลังเข้าปราบปรามพร้อมกับประหารขุนนางที่เป็นตัวการได้ทุกครั้ง จนสุดท้ายพระองค์ดัดสินใจปลิดชีวิตอดีตพระราชาทันจงเพื่อไม่ให้เกิดการลุกขึ้นก่อกบฏอีกต่อไป